www.hitittv.com  CİHAN haber ajansının abonesidir.
10 yıl sonra…

AK Parti’nin kuruluşunun 12, iktidara gelişinin ise 10. yılı. Acaba AK Parti’nin geçmiş 10 yılına bakarak 2023’e doğru gelecek 10 yılından neler bekleyebiliriz?

Bu yazıda geçmiş on yılı özetleyip, ardından da gelecek on yılı öngörmeye çalışalım. Ne partizanca, ne de inkarcı olarak.

Böyle yazılarda detaya girme şansı da gereği de yoktur. Geriye bakınca gerçek hayatta aklımızda ne kaldı? Büyük resim şu: 1990’lı yıllar toptan kayıp hanesine yazıldıktan sonra 2000’ler yeniden bir diriliş müjdesi oldu. Parti, girdiği bütün genel ve yerel seçimleri reyini de artırarak kazandı. Sayın Erdoğan’ın başbakanlık süresi, merhum Menderes’inkini geride bıraktı. Başbakan’ın liderliğinde yeni seçimi kazanıp tek başına hükümet olacağından kuşku duyan yok. Bu güven, teveccüh, dua ve itibar her faniye nasip olmaz.

Milletin geleceğine ipotek koyarak üstüne çökenler, 1000 yıl kalkmayacaklarını varsaymışlardı. Ancak kısaca bütün öngörülerinde basiretsiz çıktılar. Ergenekon iradesinin tek isabetli tahmini ise AK Parti’nin geleceğiyle ilgili idi: ‘Bunlar geldi, bir daha da gitmez.’ Aynen!

Bu iş belli ki, milletle olmazdı. Serbest bıraktığın millet ya davulcuya, ya da zurnacıya varırdı. Zamanında milletini dövmeyenler, dizini döverdi. O halde bunları siyasi ya da iktisadi bir krizle göndermek gerekiyordu. İkisini de denediler, dövdükçe dövdüler, itip kaktılar. Ellerinden geleni ardına koymadılar. Geleneğini, göreneğini, dinini, kültürünü rencide ettiler, onuruna, harimine, mahremine saldırdılar.

1000 yıllık bayrak adeta Kemalizm’in flamasına döndürüldü. İçinde ‘gerici, dinci temalar’ vardır diye İstiklal Marşı kaba 10. Yıl Marşı ile ikame edildi. Millet susturuldu, enerjisi bloke edildi.

Milletin kendisine ‘Mehmetçik’ payesi verdiği ancak tek marifeti milletin kök değerlerine kibrit suyu dökmek olan bazı askerler, ‘abi emekli olunca Foça’ya gel, burada ne ezan sesi duyarsın, ne de başörtülü kadın görürsün’ diye davetlerde bulunuyordu. Davete uyup gelenlerle de Sauna çetesinde günü gün ediyordu.

AK Parti ülkeyi 10 yıl önce bir iktisadi, siyasi ve toplumsal krizin dibinden devraldı. Ülke adeta bir kayyuma devredilmişti. Borç batağında, faiz çukurunda, enflasyon altındaki ülkede değeri pula dönmüş, adeta tedavülden kalkmış sözde bir ulusal para vardı. IMF yeni bir Duyun-u Umumiye olarak gelip işe el koymuştu.  Seçimsiz gelip otomatikman bakan yapılan IMF Komiseri Kemal Derviş işaret ediyor, Devlet Bahçeli ve ekibi bütün düzenlemelerin altına paşa paşa imza koyuyordu. Herkesin kafasında ‘bu hasta artık tedaviye cevap vermeyebilir’ endişesi vardı.

Peki, büyük resim bugün ne diyor? AK Parti döneminde ekonomi her yıl ortalama % 5,5 oranında büyüdü. Bu, dönemsel olarak reel bazda % 60 büyümeye tekabül ediyor. Buna rağmen ülke borçları büyük oranda sorun olmaktan çıktı. IMF tamamen gönderildi. Kamunun gerçek borçlanma faizi artık sıfırı gördü. Enflasyonu % 5-10 arasında dalgalanıyor, bütçe açığını ve bankalarının sağlamlığını ise kimse tartışmıyor.

Eğitim, bilim ve sosyal alana tahsis edilen kaynaklar rekor bir hızla artıyor. Gelir dağılımı düzelmese de bozulmuyor. Türkiye’nin imajı ve marka değeri arttı. Yurtdışında artık göğsümü gererek Türkiyeli olduğumu ifade ediyorum. Çünkü herkes ‘keşke bizim de sizin gibi potansiyeli büyük ülkemiz, böyle bir güçlü liderimiz olsa, zaten siz artık AB’ye de girmezsiniz’ diyor.

Bütün bunları taçlandırmak üzere sırada yeni bir anayasa ile sağlanacak büyük kardeşlik projesi var. i.ozturk@zaman.com.tr