Çiftçilik dünyanın en eski sanatıdır. Bütün dinlerde kutsaldır, İslam inancına göre de dünyanın ilk çiftçisi Hz. Ademdir. Bereketli hilal olarak adlandırılan Fırat Dicle havzasında ilk toprağı işleyendi ve çiftçilik mesleğinin piriydi.

Dünya çiftçiler günü olarak kutlanan 14 Mayıs kısa adı İFAP olan dünya Çiftçiler federasyonunun kuruluş günüdür. 1946 yılında kurulan bu federasyona 1970 yılında Türkiye Ziraat Odaları Birliği de üye olmuştur. Dünya Çiftçilerinin menfaatlerini uluslar arası düzeyde savunan bu kuruluş birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal konseyinde de danışmanlık statüsüne sahipken 2010 yılında faaliyetine son verilmiş bunun yerini uluslar arası düzeyde Çiftçi örgütlerini ve Tarımsal amaçlı kooperatifleri bir çatı altında toplamayı amaçlayan Dünya Çiftçiler Örgütü almıştır. Temel hedef kırsal alanda yaşam şartlarını iyileştirmek Çiftçi ailelerinin ekonomik düzeylerini yükseltmektir. Dünyanın birçok ülkesinde Çiftçi örgütleri tarım politikalarının oluşmasında ve uygulamada üretimden aldıkları güçle etkili olmuşturlar.

14 Mayıs dünya Çiftçiler gününde de ülkemizde Çiftçinin ve Çiftçiliğin sorunları tartışılır. Toplantılar yapılır, kurultaylar ve çalıştaylar düzenlenir. Bu yılda Ordu, Malatya ve Konya gibi illerde genel merkezimiz tarafından toplantılar düzenlenmektedir. Oda olarak bu genel sorunların yanında ilimize ait bölgesel sorunlarında değerli kamu oyuna açıklanmasına yarar görmekteyiz.

Ülkemizde Avrupa birliği uyum yasaları çerçevesinde çıkarılması gereken tüm yasalar aşağı yukarı çıkarılmıştır. Ancak Tarımla ilgili yasaların çıkarılması kolay olmasına rağmen uygulama zordur ve zaman almaktadır. Daha ziyade teknik konular olması nedeniyle pek fazla itiraz gelmez başta tarım kanunu olmak üzere bu kanuna bağlı olarak çıkarılan diğer kanunlar uygulama beklemektedir. Yasaların uygulamasında veya eksik tarafların düzeltilmesinde baskı unsuru olacak örgütleşmenin yeteri kadar sağlanamadığı da bir gerçektir.

Her ortamda dile getirilen tarımsal üretimin mazot, elektrik, gübre, tohum, ilaç gibi ana girdilerinin fiyatları can yakmaktadır. Çiftçiye verilen destekler bu girdilere karşı verdiği vergileri dahi karşılamamaktadır. Bilindiği gibi ilimizde kış aylarında yaşanan kuraklık tarla mahsullerinde büyük kayıplara neden olmuştur. Bunun yanında mart sonunda yaşanan don olayı ilimizin meyveciliğini bitirdiği gibi gene tarla mahsullerine de büyük zarar vermiştir. Bundan sonrada hangi risklerle karşı karşıya olduğumuz belli değildir. İlimiz orta Anadolu ve Karadeniz geçit bölgesinde olduğu için birçok tarımsal risklere açıktır. Kuraklık riski devam etmektedir. Büyük çapta devlet sulamasında mahrumdur. Çiftçilerimizin kendi imkânları ile başardıkları sulamalara da kısıtlamalar gelmektedir. Mevcut tarım sigortaları yasasının getirdiği Tarsim uygulamaları bu risklere tam olarak teminat vermemektedir. Kuraklık teminatı yoktur. Don teminatı uygulamaları ise ihtiyaca cevap vermekten uzaktır. Bu yasaya bağlı olarak verilen teminatlar, pirimler, muafiyetler, genel şartlar devlet destekli tarım sigortası mantığı çerçevesinde yeniden ele alınmalıdır. Bazı kredi kuruluşlarının veremediği teminatlara rağmen çiftçilerimizi sigortaya zorlamalarını uygun görmemekteyiz. 0 faizli kredi

mekanizması devreye sokularak üretimin devamlılığı sağlanmalıdır. Aksi takdirde sanayi büyük çapta tarıma dayalı ilimizde bu sıkıntılar bütün sektörleri etkileyecektir.

Tabi afetlerden zarar gören çiftçilerin tarım kredi ve ziraat bankasına olan borçları 1 yıl süre ile ertelenmektedir. Ancak burada özel bankalara ve diğer sektörlere olan borçlar hesaba katılmamıştır.

19 Nisan 2014 tarihli kararname ile ithal edilecek 2,5 milyon ton buğday 1 ton arpa 500 bin ton mısır ve 200 bin ton pirinç ithalatı iç piyasa fiyatlarını bir hayli düşürecektir. Zaten düşük olması beklenen verimler de birde fiyat sıkıntısı yaşanacaktır. Bu uygulamanın hasat sonuna bırakılması daha doğru olurdu.

Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca uygulamaya konulan tarım bilgi sistemi bir an önce uygulamaya konulmalıdır. Sistemden kaynaklanan bazı nedenlerle sertifikalı tohumluk destekleri ve ayçiçeği primleri hala ödenememiştir. Sessiz sedasız meclisten geçen çok önemli olduğuna inandığımız tarımda miras hukuku ile ilgili düzenlemeler ve toplulaştırma çalışmalarının ilimizde de bir an önce uygulanmasını talep ediyoruz. Halen sulanabilir arazisi %12’yi geçmeyen ilimizde tüm arazilerin sulamaya açılabilmesi için geleceğe yönelik büyük projeler düşünülmelidir. İlimizde yer altı suları ile sulanan bölgeler, derin çay kirliliği bunlarda yapılacak sulamalar Koçhisar barajından Hatap barajına yapılacak takviye konusunda acil çalışmalar bekliyoruz. Çeşitli ortamlarda dile getirilen Obruk barajından Çorum ovasına su aktarılması gibi büyük projenindeartık düşünülmesi gereklidir.

İlimizin verimli tarım topraklarının korunması gereklidir. Çiftçilerimiz ürünlerinin değerlendirilmesinde en büyük faktör olan örgütleşme çalışmalarına ve kurulan birliklere yardım konusunda kamu görevlilerinin ve siyasi birimlerinin desteklerini bekliyoruz. Tarıma ayrılan desteklerden ilimizin azami şeklinde yararlanabilmesi için gerekli çalışmaları yapmak, lisanslı depoculuk, hal kanunu, gıda güvenliği, Tarsim uygulamaları gibi konularda çiftçilerimiz lehine olanların her zaman yanındayız.

Hayvan pazarları alt yapısının modernleşmesi, canlı hayvan borsası, kaba yem üretiminin artırılması hayvancılıkta uzun vadeli düşük faizli kredilendirme gibi uygulamalarında biran önce hayata getirilmesi ilimiz hayvancılığın gelişmesi açısından önemlidir. Zaman zaman kriz yaşanan yumurta sektöründe iç piyasa tüketimi artırarak dış pazarların korunması ve geliştirilmesi çalışmaları sürdürülmelidir.

Son yıllarda gelişme gösteren meyvecilik, sebzecilik, örtü altı yetiştiriciliği (seracılık) çalışmaları ilimiz ekonomisine gelir getirecek şekilde ele alınmalıdır.